ನಮ್ಮೂರ ಕಂದಮ್ಮ ಕಾವೇರಿ,
ಮಲೆನಾಡ ಮೈ ಸಿರಿ.
ಕೊಡಗಿನ ಕೂಸು-ಕನ್ನಡ ಕಸ್ತೂರಿ |
ದಿನವೆಲ್ಲ ಕುಣಿಡಾಟ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತುಂಟಾಟ
ಅವಳ ತಳುಕು ಬಳುಕು ನೋಡುವುದೇ ಚೆಂದ.
ಆ ದೇವಿ ನಕ್ಕರೆ; ನಾಡೆಲ್ಲ ಹಸಿರು,
ಉಸಿರೆಲ್ಲ ನವಿರು ||

ಕನ್ಯೆಯಾದಾಗವಳ ಸಂಭ್ರಮವ ನೋಡಬೇಕು-
ತಳುಕಿನ ಆ ಬಳುಕಿನಲಿ, ಭೂ ತಾಯಿಯ ಗಾಂಭೀರ್ಯ.
ಆಕಾಶದ ಅಪ್ಸರೆಯರೂ ನಾಚಬೇಕು, ಅಂತ ಸೌಂದರ್ಯ!
ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಹೊಸ ಪುಳಕ; ವೈಭವದ ವೈಯ್ಯಾರ; ಬೆಡಗು ಬಿನ್ನಾಣ ||

ಪುಳಕದ ಸೆಲೆಯೊಳಗೆ ಅಳುಕಿನ ಹೊಂಚಿಕೆ !
ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು-ಆರು ಕಣ್ಣು.. ಅಲ್ಲಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಕಾವೇರಿ ಮೇಲೆ ನೂರಾರು ಕಣ್ಣು. ||

ನೋಡಿ ತೀರದ ದಾಹ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ; ಹುಲಿ ಉಗುರು !
ಎಲ್ಲಾರಿಗೂ ಅವರವರದೇ ಅನುಕೂಲ, ಬೇಡಿಕೆ, ಸ್ವಾರ್ಥ |
ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಅವಳು ಸೆರಿಯಾಳು ||